BEAUTHENTIQUE

Ik ben al een tijdje single, nooit of nooit heb ik of zal ik hierover klagen.
Nooit zal ik de dingen proberen te forceren, nooit zal ik in een relatie stappen om de eenzaamheid niet te hoeven voelen.
Altijd heb ik gezegd, en blijf het zeggen, dat zoiets spontaan moet komen, op natuurlijke wijze. En heb er ook alle vertrouwen in dat, de man die bij mij past (my tailor made man), vroeg of laat mijn pad kuist. Oeps… kruist!

Ben er lang bang voor geweest (zie artikel Lieve Lieven) door de definitie die ik aan liefde had gegeven.
En voor het eerst in mijn leven (en dit is een primeur) zeg ik gemeend: Ik heb er goesting in! In een verbinding tussen 2 mensen/zielen die elkaars leven nog net iets mooier maken en van meerwaarde zijn.
Zelfs een begeleide meditatie over het aantrekken van een liefdevolle relatie sla ik niet af. Baadt het niet, schaadt het niet. Het mist in elk geval zijn effect niet op mijn dromen.
Van lieven tot bijna-lieven passeren de revue in dit parallelle universum (hoe raar is da?)

Zag onlangs tijdens het scrollen iets langskomen op Facebook, Dare to Date, speeddaten.
Zou ik of zou ik niet? Hmm het lijkt dan alsof ik de belofte met mezelf verbreek en er niet langer vertrouwen in heb dat het wel komt.
Anderzijds verplicht het me uit mijn comfortzone te stappen. Zo klinkt het in ieder geval al interessanter! Alleen staan er momenteel geen speeddates gepland voor mijn leeftijdscategorie. Oooh, spijtig… 😉

Love isn’t a battlefield

De laatste tijd voel ik me geregeld verliefd.
Maar een ander soort verliefdheid dan ik tot nu gekend heb.
De verliefdheid heeft ook niet altijd betrekking op iemand specifiek en als dat het geval is, dan geniet ik van het gevoel.
Laatst omschreef iemand het als een verwondering, zoals een kind verwonderd kan zijn. Een gevoel van zuiver geluk. En acceptatie.
Een soort verliefdheid dat niets vandoen heeft, dat niets wilt grijpen of wil behouden en vooral geen drama wil veroorzaken.
De definitie die ik aan liefde geef komt niet overeen met de woorden die Pat Benatar zingt in Love is a battlefield.
Liefde is géén slagveld, er moet niet gestreden worden, er moet niet hard gewerkt worden. Althans, in mijn wereld niet.

Vóór deze versie van mezelf stond verliefd worden gelijk aan mezelf helemaal verliezen in de ander.
Nu voelt het eerder aan als een gevoel van thuiskomen, vertrouwd, veilig en leuk. In dat gevoel kan ik bij mezelf blijven want ik zou nergens anders meer willen zijn. Ik ben diegene op wie ik vertrouw en waar ik alle respect voor heb.

May I take your order please?

Het voelt alsof er ruimte is vrijgekomen in mijn leven, dus… tijd om een vacature te publiceren! Of nog beter, een bestelling te plaatsen bij het universum.
Schijnt te werken hoor. Je intenties en dromen uitspreken met het (zelf)vertrouwen dat het zich al gemanifesteerd heeft en naar je toe komt.
Als je ervan uitgaat dat alles energie is en je aantrekt wat je uitstraalt dan twijfel ik er geen moment aan dat dit werkt.

Ik zie mezelf aan een tafel zitten, zoals op restaurant. Maar dan maar met 1 tafel, in een zwarte ruimte met de sterrenhemel boven m’n hoofd. De sterren schitteren zo hevig dat een zonnebril geen overbodige luxe zou zijn geweest. Het is er stil.
Het universum schuift me de menukaart onder m’n neus.
Alles wat je je maar kan inbeelden, kan besteld worden. Ik hoef maar te kiezen en duidelijk te zijn over wat ik wil.
Hmm, keuzestress… Overkomt me altijd wanneer er teveel opties zijn.
Het universum spreekt me toe “Niet moeilijk doen Vogeleer, je weet maar al te goed waar je goesting in hebt, nú is het moment”.
Seg heb wat geduld hè, ben dees niet gewoon.
Dus….. het mag? Echt?
Mag het ne knappe zijn?

Ik blader door naar de sectie ‘Liefdesmannen’. Es kijken, keuze uit: ‘Vrijgezel # getrouwd’, ‘Mysterieus # open boek’, ‘Introvert # extravert’, ‘Plichtsbewust # m’enfoutist’, ‘Verantwoordelijk # klein kind’, ‘Eerlijk # geen ballen’, ‘Knap # schoonheid zit vanbinnen’,…
Hier wordt die dualiteit echt zichtbaar. Kunnen we het ene zijn zonder het ander uit te sluiten? Kan het ook en-en zijn. Kan hij een beetje mysterieus en tegelijk een open boek zijn? Mag hij een volwassen verantwoordelijke man zijn waar af en toe het kleine kind naar boven komt?
Ik spreek het universum er op aan “Ik had meer verwacht van het keuzemenu, die of-of keuzes. Je bent óf dit, óf dat? Zo werkt het toch niet? Lijkt op die idiote testen bij een sollicitatiegesprek die vaak evenveel zeggen dan zo’n test op Facebook welke groente je bent”.
Het universum antwoordt “Vul dan het lege veld in bij Commentaar. Dit is voorzien voor zielen zoals jij, die niet kunnen kiezen. En vermeld er dan bij hoeveel percent van welke eigenschap je graag had gewenst”.
Correctie Universum: ik kan wel degelijk kiezen. Alleen heb ik het niet voor vakskes, ik kleur liever buiten de lijnen. Mag het?
“Specificeer dan al maar hoeveel % ballen hij aan zijn lijf moet hebben om u aan te kunnen” antwoordt het universum.
Universe is funny, I like it!

Honderden pagina’s verder kom ik bij de laatste: Commentaar, specificeer je keuze...
Eerlijk gezegd heb ik er al geen zin meer in, in het bestellen van die ene perfecte man. Ik ben verre van perfect en wil dat hij dat ook is.
Een man met gebreken zodat we lekker kunnen vitten op elkaar en het daarna goed kunnen maken met make-up sex.
Elkaar meenemen in onze fantasiewereld. Laat me dingen zien en voelen die ik voorheen niet kende, ik doe gegarandeerd hetzelfde dus sta open voor verandering.
Vertel wat er leeft. Nooit bang zijn om eerlijk te zijn, zal je er nooit op afrekenen, ook al doet het pijn. Niet bang zijn om bang te zijn.
Vertel me waar je van droomt, misschien kan ik mee dromen. Wees trouw, vooral aan jezelf. Neem me onverwacht mee uit eten, verras me. Laat ons spelen, zoals kleine kinderen (op eigen risico, wil altijd winnen). Aanraken en knuffelen is niet weg te denken.
Sta ons toe elkaar uit te dagen, te confronteren en vertrouwen te hebben in het proces. Heb lief met heel je hart.
Heb ’s ochtends het geduld wanneer ik uitgebreid mijn dromen vertel. Heb de ballen aan uw lijf om verantwoordelijkheid op te nemen.
Laat ons echt luisteren naar elkaar, zonder oordeel. Wil nooit uitgepraat/uitgefilosofeerd zijn, maar ook stilte is toegelaten. Zet je ego opzij en durf jezelf belachelijk maken in alle vrijheid. Dan durf ik dat misschien ook 🙂
Be real, be bright, be You. En daar zijn al die vakskes véél te klein voor.

Kijk ernaar uit je te ontmoeten.
Voor het geval het universum mijn bestelling oppikt, laat hem dan vrij zijn aub.