Zo nu en dan komen er op de meest onverwachte momenten inzichten die up-poppen in mijn hoofd. Ik voel ze ook, het maakt iets los en ze geven energie.
Ik denk dat ik het mag vergelijken met een uitvinder die iets nieuws heeft uitgevonden. Creëren en de kracht ervan.
Nu, zaterdagmorgen, is het niet anders.
Terwijl ik aan het ontbijten ben en het magazine Flow doorblader komt er iets binnen.
Op zo’n moment moet ik er absoluut pen en papier bij pakken, anders ben ik het kwijt.
Mijn geest gaat soms zo snel dat het lijkt op een spelletje tikkertje of verstoppertje en gaan het beeld en de woorden, die zich heel zuiver aandienen, verloren.
Vandaar dat ik ze pop-ups ga noemen!
Dit keer gebeurde het bij het lezen van het artikel dat hierboven afgebeeld staat en dat gaat over afscheid nemen van wie je dacht of hoopte te zijn.
Ik lees de woorden:
“Al die perfecte levens in series, in bladen en op social media geven je het gevoel dat je pas geslaagd bent als je de hele wereld hebt gezien, een vrolijk knap gezin hebt en een huis met de nieuwste kleuren op de muren. Bovendien moet je bepaalde eigenschappen bezitten voor dat geslaagde leven.
Vanaf het moment dat je doet alsof je iets bent, terwijl je dat niet bent, dan ben je jezelf aan het afkeuren.
En op dat moment kwam het volgende binnen:
De wereld stuurt beelden en signalen op ons af, over hoe we zouden moeten leven of zijn.
Maar wíj zijn diegenen die bepalen of we dit als druk willen ervaren of niet.
De druk komt van ons, niet van daarbuiten.
Niet van onze ouders, niet van onze partner, niet van onze baas en van het universum al zeker niet.
Het vraagt lef, kracht en stilte om zich af te vragen of het klopt.
Bij jezelf blijven.
Lijkt niet moeilijk want tenslotte zijn we altijd bij onszelf en kan je jezelf niet kwijtraken.
Maar onze blik dwaalt af naar buiten en we verliezen de verbinding met onszelf.
We vergeten waar we voor staan, hoe wij ons leven willen leiden of dit leven willen ervaren, onze waarheid die klopt in elke cel van ons wezen.
De volgende keer wanneer je denkt niets te bereiken in je leven of dat je jezelf wijsmaakt dat je al veel verder had moeten of kunnen staan, vraag je dan af: van wie en waarom?
Punt.
BEAUTHENTIQUE 
Hello evi!
Moeilijk onderwerp hoor!
Zoals jij ben ik akkoord met de fond, maar de mens is een gulzig beïnvloedbaar wezen. Dus jezelf blijven is wat je logisch gezien moet zijn.
Maar mettertijd tijd evolueren we en dan vraag ik me soms af: is het wel altijd simpel om te weten hoe het is om mezelf te zijn…🤔
Ik verwoord me niet zo goed als jij, maar snap je??
Mezelf zijn 20jaar geleden is niet mezelf zijn nu.
Men moet ook oppassen dat we ons niet laten vangen in ons “mezelf zijn” van 10-15jaar geleden…
😂 What the freak! What did you do with me!
Nee lol gewoon niet overdenken soms!
😘
LikeGeliked door 1 persoon
Hey Ellie!
Ik snap u of probeer in ieder geval uw gedachtengang te volgen 😉
And I did nothing 😀 Vind het juist tof dat de filosoof in u naar boven komt haha 🙂
Ik zie het niet echt als overdenken maar eerder als een bewustwording. Bewustwording in de zin van: klopt het dat ik moet voldoen aan bepaalde voorwaarden om het leven te leven en te ervaren zoals ik dat wil, ook al worden we nog zo beïnvloed op verschillende manieren.
Door al die beelden en woorden die op ons afkomen is het inderdaad niet altijd simpel om dicht bij onszelf te blijven. En van daaruit vloeit de vraag wie we eigenlijk in essentie zijn. En dat is een vraag dat de moeite waard is om bij stil te staan, vind ik.
Zijn we onze ervaringen, zijn we onze bagage, zijn we ons verleden, zijn we onze job,…. Wie zijn wij eigenlijk, freaking aliens I guess 🙂
En zoals jij zegt, zijn we constant aan het evolueren en groeien dus we kunnen onmogelijk dezelfde persoon zijn als X aantal jaren geleden.
Bespreken bij een lekkere couscous? 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Elaba , ik heb even de tijd genomen om uw blogs te lezen zoals ik beloofd heb en…. ik ben zwaar onder de indruk… normaal gezien … yeah you know 🙂 . Ik vind het knap hoe je u zelf bloot stelt in uw posts ook de manier hoe je uw teksten opbouwt .. gestructureerd en dan toch weer niet ,intrigerend en broos maar juist niet te veel.
Ik ben eigenlijk geen liefhebber van blogs om de eenvoudige reden dat ik denk dat mensen op een gegeven moment ( de ene al wat sneller dan de andere) hun eigen gaan verloochen in het succes van hun schrijven, voor de redenen die jij al hebt opgenoemd , ff meegeven dat ik niet het gevoel heb dat dit bij u zal gebeuren, voor je mij afschiet LOL
Alvast nog heel veel schrijf- en levensgenot
… Ik ben nu eigenlijk nog meer benieuwd naar uw zangtalent 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Hey Kim, eerst en vooral merci om de tijd te nemen 😉 En ook voor uw eerlijke mening en feedback, die ik trouwens erg apprecieer (zeker van iemand die niet snel onder de indruk is 😀 )
Mezelf verloochenen zou haaks staan op wat ik schrijf en succes is het niet het doel. Delen wel, en verbinden.
Tot binnenkort, zal al beginnen repeteren dan 😉
LikeLike
👈💪🤙👌😉😌
LikeGeliked door 1 persoon