BEAUTHENTIQUE

Dankbaar ben ik mijn lieven, om me te tonen waar het zeer doet of heeft gedaan.
Dankbaar om die zere plekken bloot te leggen.
Om die put van onderliggende onzekerheid en verdriet te openen om er vervolgens achter te komen dat niet zíj aan de basis liggen van dat oncomfortabel gevoel.

Dat zat er al veel langer, ik hield de put toe.
Zij hebben enkel knopjes ingedrukt en mijn gevoel weerspiegeld wanneer ik weer eens het gevoel kreeg dat ik niet veel voorstelde, nogal weinig ruimte kreeg en het idee had dat ik moest ‘vechten’ voor een plaatsje. Of wanneer ik me tevreden stelde met het beetje tijd & moeite dat er werd gedaan.

Het heeft trouwens nooit gedraaid om schuld.
Maar wel om verantwoordelijkheid nemen. Voor mezelf en mijn stuk.
Het werd tijd om eerlijk te zijn naar mezelf toe.

Knoppekes

Lang geleden, in dit leven of een vorig, zijn er zoals ik ze noem ‘knoppen’ geïnstalleerd in mijn (ons) systeem tijdens onze levensloop (beïnvloed door vele mogelijke factoren).
Die knoppen zijn te herkennen aan (onbewuste) overtuigingen zoals “Ik ben niet goed genoeg”, “Liefde doet pijn”, “Ik ben het niet waard”, “Ik heb niets nodig”, “Ik kan het alleen aan”, “Ik mag geen ruimte innemen”, “Ik moet me aanpassen en aan de verwachtingen voldoen”, “Ik mag mezelf niet zijn”, “Ik mag niet zeggen wat ik voel”,…

Op basis van die overtuigingen heb ik de liefde gedefinieerd.
Hierdoor stond liefde gelijk aan jezelf wegcijferen, veel moeite doen, bewijzen dat je het verdient, grenzeloosheid, zwijgen, geven maar niet ontvangen, jezelf niet laten zien en je plaats niet innemen.

Mijn eigen behoeften en verlangens lagen begraven onder die dikke laag van angst, want ik was bang.
Geef toe, de definitie die ik onbewust aan liefde had gegeven was om bang van te hebben, om van te gaan lopen.

Via deze mechanismes ging ik mijn eigen kwetsbaarheid en mezelf uit de weg. Toegeven dat ook ik liefde nodig had en geraakt kon worden, stond gelijk aan zwakte.

Rarara

Als je dan van daaruit vertrekt, welk type relatie vond ik dan het aantrekkelijkst?
Juist ja! Ik heb me de laatste jaren enorm aangetrokken gevoeld tot mensen die niet dichter kwamen en die even bang waren als ik van echte verbinding, waarbij het veilig en vertrouwd voelde.
Het spel van aantrekken en afstoten, drama, pijn, verdriet.
Dat was voor mij liefde.
Om dan uiteindelijk totaal gefrustreerd en uitgehongerd de ‘relatie’ te beëindigen.
Jij ziet me niet, ik ben niet belangrijk voor jou, ik krijg geen plaats, jij voedt me niet.
(Wat ik op dat moment niet uitsprak, kwaad worden vond ik not done)
Mijn overtuigingen werden nogmaals bevestigd.

There is a difference between dreaming and pretending
That was not love in your eyes
It was only a reflection of my lonely mind searching
What was missing in my life

“Goodbye Alice in Wonderland” van Jewel

‘k Heb het door

Ik ben uitgenodigd om de liefde te gaan herdefiniëren.
Aangezien ik graag word uitgenodigd heb ik ook geen seconde getwijfeld.
Met hulp van een keigoeie therapeute (zie link hieronder), interessante lectuur doorheen de jaren, zelfinzichten, vooral veel goesting, doorvoelen en blijven ademen is me dat al vrij goed gelukt.
https://www.kimradzio.be/

Relaties dagen ons uit om te gaan reflecteren, soms via deuren die je heel lang hebt gesloten gehouden en soms lang nadat de relatie voorbij is.
Wat je tegenkomt zal niet altijd mooi zijn maar is zeker de moeite waard als je jezelf en ook de ander wilt ontdekken.
En wanneer die andere jouw knoppen indrukt, vergeet dan niet dankbaar te zijn. Na de woede uiteraard, want het mag.

Onthoud dat je zonder hem/haar je eigen weerspiegeling niet zou kunnen waarnemen en groeien.

Lieve liefjes

Zoals ik zei ben ik ze dankbaar, die mannen die zich geheel of gedeeltelijk aan mij hebben overgegeven en zich hebben laten zien.
Sorry als ik niet altijd de liefde zag die er wel was, maar niet kon zien omdat ik teveel bezig was met het in stand houden van ‘mijn’ mechanismes en de angst in de weg stond.

Bedankt om me te laten zien dat ik de liefde evenveel verdien als een ander zonder dat ik iets moet doen.
Bedankt om me te leren uitdrukken.
Bedankt om me te leren me niet altijd tevreden te stellen met een beetje en dat het oké is om ruimte in te nemen.
Om me te leren uitkomen voor wat ik voel zonder de angst om afgewezen te worden.
Me te leren wat echte verbinding inhoudt en me te laten inzien waar liefde echt om draait.
Ik mag ervaren hoe het voelt om mezelf graag te zien.
Zonder jullie was me dit niet gelukt.

Wat liefde voor mij nu betekent en inhoudt, vertel ik later nog wel.
Van hoofd naar hart en buik, dat geef ik al prijs 🙂

https://youtu.be/xQkcnbOsqfg

Inspiratie

• De kracht van kwetsbaarheid van Brene Brown
• Ik heb jouw liefde nodig, is dit waar? van Byron Katie
• Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz
• Liefde, een onmogelijk verlangen van Dirk De Wachter
• Eckhart Tolle
• Paulo Coelho
• Mooji